تحلیل نقش رسانه های اجتماعی در پشتیبانی از برنامه ریزی مشارکتی

رسانه های اجتماعی طی دو دهه اخیر به یکی از مهم ترین ابزارهای نوین ارتباطی و مشارکتی تبدیل شده اند و نقش آن ها در فرآیندهای برنامه ریزی مشارکتی توجه پژوهشگران بسیاری را به خود جلب کرده است. هدف مقاله حاضر، که در قالب یک مطالعه مروری انجام شده، تحلیل و تبیین نقش رسانه های اجتماعی در پشتیبانی از برنامه ریزی مشارکتی از رهگذر بررسی منابع علمی منتشرشده در این حوزه است. روش کار مبتنی بر مرور نظام مند و تحلیل محتوای مقالات و کتاب های معتبر داخلی و خارجی بوده و تلاش شده است تا کارکردها، ظرفیت ها و چالش های این فناوری ها به صورت طبقه بندی شده مورد واکاوی قرار گیرد. بر اساس یافته های مرور ادبیات، رسانه های اجتماعی عمدتا در سه حوزه اصلی اطلاع رسانی، تسهیل تعاملات و توانمندسازی ذی نفعان ایفای نقش می کنند. این ابزارها با فراهم آوردن دسترسی سریع و گسترده به داده ها، ایجاد بستر گفت وگوهای چندسویه و کاهش موانع زمانی و مکانی، به ارتقای کیفیت فرآیندهای مشارکتی کمک می کنند. در عین حال، چالش هایی چون صحت سنجی اطلاعات، گسترش شایعات، سوگیری الگوریتمی و نابرابری دسترسی از موانع اصلی به کارگیری اثربخش رسانه های اجتماعی در این بستر به شمار می روند. نتیجه مرور مطالعات نشان می دهد که اگرچه پژوهش های متعددی بر اهمیت رسانه های اجتماعی در فرآیند برنامه ریزی مشارکتی تاکید داشته اند، اما همچنان خلاهایی در زمینه ارائه مدل های بومی، ارزیابی تجربی اثرات بلندمدت و طراحی چارچوب های حقوقی و اخلاقی مناسب مشاهده می شود. بنابراین، پژوهش های آینده باید با تمرکز بر این کاستی ها، مسیر بهره برداری موثرتر از ظرفیت های رسانه های اجتماعی را هموار سازند.

کلیدواژه ها:

رسانه های اجتماعی ، برنامه ریزی مشارکتی ، مرور ادبیات ، توانمندسازی ، چالش های ارتباطی