مطالعه آسیب شناختی تغییرات نظام آموزشی در دوران کرونا و پساکرونا و تاثیر آن بر افت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

تحولات گسترده ناشی از شیوع ویروس کرونا، نظام های آموزشی را در سراسر جهان با دگرگونی های عمیق و چالش های متعددی روبه رو ساخت. تعطیلی مدارس، گسترش آموزش های غیرحضوری و نابرابری در دسترسی به امکانات فناورانه، به ویژه در میان دانش آموزان دوره ابتدایی، موجب بروز پیامدهایی چون افت تحصیلی، کاهش انگیزش یادگیری و تضعیف تعاملات اجتماعی گردید. با توجه به اهمیت بنیادین دوره ابتدایی در شکل گیری مهارت های یادگیری و رشد شناختی، مطالعه و آسیب شناسی تغییرات نظام آموزشی در دوران کرونا و پساکرونا ضرورتی اجتناب ناپذیر است. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی، به بررسی ابعاد مختلف این تغییرات و پیامدهای آن بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که عوامل متعددی نظیر نارسایی زیرساخت های آموزشی، نابرابری دیجیتال، کمبود مهارت معلمان در بهره گیری از فناوری های آموزشی و فقدان ارتباط موثر مدرسه خانواده، در افت تحصیلی دانش آموزان نقش داشته اند. بر این اساس، بازنگری در سیاست ها و راهبردهای آموزشی، تقویت آموزش معلمان، توسعه عدالت آموزشی و بهره گیری هدفمند از فناوری، از مهم ترین راهکارهای پیشنهادی برای کاهش پیامدهای منفی دوران کرونا و پساکرونا بر آموزش ابتدایی است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی آموزشی ، افت تحصیلی ، دوران کرونا ، پساکرونا ، دانش آموزان ابتدایی.