پیش بینی پریشانی روانشناختی بر اساس تحول مثبت نوجوانی و سرمایه های روانشناختی در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تحول مثبت نوجوانی و سرمایه های روانشناختی در پیش بینی پریشانی روانشناختی دانش آموزان دوره متوسطه بود. این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه در شهر تهران بود که از میان آن ها نمونه ای به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد.ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تحول مثبت نوجوانی، پرسشنامه سرمایه های روانشناختی و مقیاس پریشانی روانشناختی بودند. نتایج تحلیل ها نشان داد که مولفه های تحول مثبت نوجوانی و سرمایه های روانشناختی به طور معناداری توانایی پیش بینی سطح پریشانی روانشناختی را دارند. به ویژه، امید، تاب آوری و خوش بینی بیشترین سهم را در کاهش پریشانی روانی ایفا کردند.یافته ها حاکی از آن اند که تقویت سرمایه های روانشناختی و ارتقاء مولفه های تحول مثبت نوجوانی می تواند به عنوان راهبردی موثر در کاهش مشکلات روانی نوجوانان مورد استفاده قرارگیرد. نتایج نشان دادکه تحول مثبت نوجوانی و سرمایه های رونشناختی به طور معناداری قادر به پیش بینی پریشانی روانشناختی هستند. به ویژه، مولفه های امید و تاب آوری بیشترین نقش را در کاهش پریشانی روانشناختی ایفا کردند. این یافته ها بر اهمیت تقویت منابع روانشناختی و تمرکز بر رشد مثبت در برنامه های آموزشی و مشاوره ای مدارس تاکید دارند.بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تحول مثبت نوجوانی و سرمایه های روانشناختی در پیش بینی پریشانی روانشناختی دانش آموزان انجام شده است. امید است یافته های این مطالعه بتواند زمینه ساز طراحی برنامه های آموزشی و مداخلات روانشناختی موثر برای ارتقای سلامت روان نوجوانان باشد.

کلیدواژه ها:

پریشانی ، روانشناختی ، تاب آوری ، چالشها ، تحول مثبت ، نوجوانی