نقش رویکردهای نوین تدریس در ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف از انجام این مقاله بررسی نقش رویکردهای نوین تدریس در ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. رویکردهای نوین تدریس در سیستم های آموزشی، به ویژه در دوره ابتدایی، نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان ایفا می کنند. این رویکردها با تمرکز بر روش های فعال، یادگیری مبتنی بر پروژه، استفاده از فناوری های نوین و تشویق به تفکر انتقادی، شرایطی فراهم می آورد که دانش آموزان به طور موثرتر و پایدارتر مطالب را یاد می گیرند. هدف از این مقاله بررسی تاثیر این رویکردهای نوین بر بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان ابتدایی است. نتایج مطالعات نشان می دهد که استفاده از روش های نوین تدریس مانند یادگیری مبتنی بر بازی، کار گروهی، و تدریس فردی، موجب افزایش انگیزه و علاقه دانش آموزان به یادگیری، بهبود عملکرد تحصیلی و تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی آن ها می شود. این مقاله همچنین به چالش ها و فرصت های اجرای این رویکردها در کلاس های درس ابتدایی پرداخته و راهکارهایی برای بهبود این فرآیندها ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

رویکردهای نوین تدریس ، کیفیت یادگیری ، دوره ابتدایی ، یادگیری مبتنی بر پروژه ، فناوری آموزشی ، یادگیری فعال ، تدریس فردی ، انگیزش تحصیلی ، مهارت های اجتماعی ، آموزش مشارکتی