ارزیابی اثرات استفاده از پودر کیتوزان بر ترمیم استخوان در مدل موش صحرائی: ارزیابی رادیولوژیکی و هیستوپاتولوژیکی

۱.۰۲"   ۱.۰۲"   چکیده  مقدمه: درمان بهینه شکستگی های پیچیده و نقایص بزرگ استخوانی موضوع مهم حل نشده ای در ارتوپدی و تخصص های مرتبط با آن است. راهکار درمانی استاندارد برای تقویت بازسازی استخوان برای نقیصه های کوچک تر از ۵ سانتی متر، پیوند مستقیم استخوان است. هدف از این مطالعه بررسی رادیولوژیک و هیستوپاتولوژیک تاثیر استفاده پودر کیتوزان بر ترمیم استخوان در مدل موش صحرائی است تا با مطالعه روند بهبود و جوش خوردن استخوان، مزایا و معایب این روش معرفی گردد و بتوان در آینده داربست هایی با استحکام کافی برای درمان شکستگی های این چنینی معرفی کرد. مواد و روش ها: تعداد ۱۵ موش صحرائی نر در یک محدوده سنی و وزنی انتخاب شدند و به ۳ گروه پنج تایی تقسیم شدند. در تمام موش ها ۳ میلی متر از متافیز استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول، محل نقیصه، صرفا بخیه زده شد. در گروه دوم محل نقیصه با اتوگرافت استخوانی جایگزین شد و پوست بخیه زده شد. محل نقیصه در گروه سوم با پودرکیتوزان پر شد. در ادامه در هفته چهارم و هشتم پس از عمل، از محل جراحی عکس رادیوگرافی تهیه شد و بعد از نگهداری از موش ها در پایان هفته ی هشتم (روز ۵۶)، به روش انسانی معدوم سازی شدند و برای بررسی های هیستوپاتولوژیکی، نمونه برداری صورت گرفت. نتایج و بحث: یافته های رادیوگرافی و هیستوپاتولوژیکی بهبود قابل توجهی در کیفیت و کمیت استخوان تازه بازسازی شده در گروه های تحت درمان با کیتوزان را در مقایسه با گروه درمان نشده نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که اثر بازسازی استخوان ناشی از تحریک مکانیکی بافت استخوانی توسط کیتوزان افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

کیتوزان ، ترمیم استخوان ، موش صحرائی ، رادیولوژی ، هیستوپاتولوژی