مروری بر تاثیر مواد مخدر اینتراتکال بر تغییرات همودینامیک و کیفیت بی حسی نخاعی در جراحی های فمور

مواد مخدر اینتراتکال، مانند مورفین و فنتانیل، به طور فزاینده ای به عنوان مکمل های بی حسی نخاعی استفاده می شوند و کیفیت تسکین درد را در طول و پس از عمل جراحی بهبود می بخشند. این مرور به بررسی مکانیسم ها، مزایا و عوارض ناشی از استفاده از این مواد مخدر، به ویژه در زمینه جراحی استخوان ران می پردازد. فارماکوکینتیک این عوامل، شامل توزیع سریع آن ها در مایع مغزی-نخاعی و اتصال به گیرنده های نخاعی، به مدیریت موثر درد کمک می کند، اما در عین حال خطراتی نظیر مهار تنفسی و احتباس ادراری را به همراه دارد. علاوه بر این، اثر تغییرات همودینامیک در جراحی استخوان ران مورد بررسی قرار گرفته است و بر اهمیت تنظیم دقیق رژیم های بی حسی و پایش دقیق پس از عمل برای کاهش عوارض تاکید می شود. شواهد نشان می دهد که مواد مخدر اینتراتکال ممکن است میزان هذیان پس از عمل و مصرف مواد مخدر در بیماران مسن را کاهش دهند، اگرچه تحقیقات بیشتری برای اثبات اثربخشی آن ها در زمینه های مختلف جراحی ضروری است. این مرور بر لزوم تحقیقات مداوم در مورد کنترل درد چندجانبه  با استفاده از مواد مخدر اینتراتکال برای بهبود پیش آگهی بیماران و اطمینان از ایمنی در بی حسی های نخاعی  با این ترکیبات تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

مواد مخدر اینتراتکال ، کیفیت بی حسی نخاعی ، تغییرات همودینامیک ، جراحی فمور