بررسی نتایج درازمدت دو روش فیکساسیون DHS و PFNA در بیماران با شکستگی اینترتروکانتریک پایدار

مقدمه: شکستگی اینترتروکانتریک یکی از شایع ترین شکستگی های هیپ بخصوص در جمعیت سالخورده می باشد، DHS (پیچ متحرک هیپ) و PFNA (نیل پروگزیمال فمور) همچنان اصلی ترین روش های ثابت سازی این شکستگی محسوب می شوند. این مطالعه به مقایسه نتایج درازمدت این دو روش در شکستگی های با طبقه بندی OTA/AO A۱&A۲.۱ می پردازد.مواد و روش ها: این مطالعه که به صورت کوهورت گذشته نگر در بیمارستانی آموزشی در یک دوره ۱۰ ساله شامل ۱۵۴ بیمار تحت درمان با DHS و PFNA درمان شده بودند بررسی شدند. پیامدهای کلیدی مانند عفونت نرخ عمل مجدد و مرگ ومیر بر اساس سن و جنس در زیرگروه های مختلف بررسی شدند.نتایج و بحث: در بررسی های انجام گرفته بر روی ۱۵۴ بیمار ازنظر عفونت، احتیاج به جراحی مجدد و میزان مرگ ومیر ۵ ساله تفاوت معناداری بین دو روش DHS و PFNA مشاهده نشد، در ادامه تاثیر سن و جنس بر روی دو روش بررسی شد که مشخص شد در افراد مونث و بالای ۷۰ سال با روش DHS احتیاج به عمل بیشتری داشتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به غیراز گروه سنی بالای ۷۰ سال و جنسیت مونث که نرخ جراحی مجدد در آن ها در صورت درمان با DHS بیشتر بود، در سایر موارد تفاوتی بین دو گروه نبود.مقدمه: شکستگی اینترتروکانتریک یکی از شایع ترین شکستگی های هیپ بخصوص در جمعیت سالخورده می باشد، DHS (پیچ متحرک هیپ) و PFNA (نیل پروگزیمال فمور) همچنان اصلی ترین روش های ثابت سازی این شکستگی محسوب می شوند. این مطالعه به مقایسه نتایج درازمدت این دو روش در شکستگی های با طبقه بندی OTA/AO A۱&A۲.۱ می پردازد.مواد و روش ها: این مطالعه که به صورت کوهورت گذشته نگر در بیمارستانی آموزشی در یک دوره ۱۰ ساله شامل ۱۵۴ بیمار تحت درمان با DHS و PFNA درمان شده بودند بررسی شدند. پیامدهای کلیدی مانند عفونت نرخ عمل مجدد و مرگ ومیر بر اساس سن و جنس در زیرگروه های مختلف بررسی شدند.نتایج و بحث: در بررسی های انجام گرفته بر روی ۱۵۴ بیمار ازنظر عفونت، احتیاج به جراحی مجدد و میزان مرگ ومیر ۵ ساله تفاوت معناداری بین دو روش DHS و PFNA مشاهده نشد، در ادامه تاثیر سن و جنس بر روی دو روش بررسی شد که مشخص شد در افراد مونث و بالای ۷۰ سال با روش DHS احتیاج به عمل بیشتری داشتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به غیراز گروه سنی بالای ۷۰ سال و جنسیت مونث که نرخ جراحی مجدد در آن ها در صورت درمان با DHS بیشتر بود، در سایر موارد تفاوتی بین دو گروه نبود.

کلیدواژه ها:

اینترتروکانتریک ، شکستگی ، تثبیت شکستگی ، تثبیت کننده های داخلی