مرگ ومیر پس از جراحی شکستگی های اینترتروکانتریک در یک سال (یک مطالعه گذشته نگر)

چکیده: مقدمه: شکستگی های اینترتروکانتریک فمور از شایع ترین شکستگی های مفصل ران هستند و می توانند با عوارض و مرگ ومیر قابل توجهی همراه باشند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان مرگ ومیر و عوامل موثر بر آن در بیماران تحت جراحی شکستگی اینترتروکانتریک بود.مواد و روش ها: این مطالعه گذشته نگر توصیفی-تحلیلی بر روی ۲۲۷ بیمار مبتلا به شکستگی اینترتروکانتریک انجام شد که طی یک سال تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، سوابق بالینی (شامل استئوپروز، اختلالات شناختی، سابقه شکستگی)، نوع جراحی و فاصله بین بستری تا جراحی از پرونده های بیماران استخراج گردید. وضعیت حیات بیماران از طریق تماس تلفنی پیگیری شد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار STATA و آزمون رگرسیون لجستیک انجام شد.نتایج و بحث: نرخ کلی مرگ ومیر ۳/۱۶ درصد بود. سن، استئوپروز، سابقه شکستگی، اختلالات شناختی، فشارخون بالا، از DHS (Dynamic Hip Screw) و تاخیر در جراحی در گروه فوت شده به طور معناداری بیشتر بود (۰۵/۰>p). در تحلیل رگرسیون، سن بالا، استئوپروز، سابقه شکستگی، اختلالات شناختی، سابقه افتادن، تاخیر در جراحی و نوع روش جراحی، به عنوان عوامل مستقل پیش بینی کننده مرگ ومیر شناسایی شدند (۰۵/۰>p).نتیجه گیری: مرگ ومیر پس از جراحی شکستگی اینترتروکانتریک تحت تاثیر مجموعه ای از عوامل بالینی و قابل مداخله قرار دارد. انتخاب به موقع روش جراحی مناسب و شناسایی بیماران پرخطر می تواند نقش موثری در بهبود پیامدهای درمانی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

شکستگی های اینترتروکانتریک ، عوامل خطر ، مرگ ومیر