رابطه فراشناخت و عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی گری پرخاشگری بر شدت درد ادراک شده بیماران مبتلا به درد مزمن

مقدمه: با توجه به شدت درد در بیماران، عوامل مختلفی از جمله فراشناخت و عدم تحمل بلاتکلیفی می­توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا نمایند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه فراشناخت و عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی­گری پرخاشگری بر شدت درد ادراک شده بیماران مبتلا به درد مزمن بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری بیماران مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به بیمارستان حضرت ابوالفضل (ع) تهران در سال ۱۴۰۱ بودند که توسط پزشکان و یا فلوشیپ تخصصی درد، برای آن ها تشخیص درد مزمن داده شده بود و از بین آن ها به روش هدفمند و بر اساس ملاک بوسما تعداد ۴۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل شدت درد ادراک شده ون کورف، باورهای فراشناختی ولز و کارت رایت-هاتون، عدم تحمل بلاتکلیفی فریستون و همکاران و پرخاشگری باس و پری بود. داده­ها به روش تحلیل معادلات ساختاری در نرم­افزار SPSS نسخه ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:  میانگین و انحراف معیار سنی شرکت کنندگان به ترتیب برابر با ۳۶/۴۹ و ۲۳/۴۸ سال بود. یافته­ها نشان دهنده برازش مطلوب داده­ها با الگوی پیشنهادی پژوهش بود. باورهای فراشناختی، عدم تحمل بلاتکلیفی و پرخاشگری بر شدت درد ادراک شده اثر مستقیم و معنادار داشتند (۰۱/۰>P). همچنین، باورهای فراشناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی­گری پرخاشگری بر شدت درد ادراک شده بیماران اثر غیرمستقیم و معناداری داشتند (۰۱/۰>P). نتیجه گیری: باورهای فراشناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی­گری پرخاشگری بر شدت درد ادراک شده در بیماران نقش دارد.

کلیدواژه ها:

Aggression ، Chronic Pain ، Metacognitive Beliefs ، Pain Intensity ، Uncertainty Intolerance ، باورهای فراشناختی ، درد مزمن ، شدت درد ، عدم تحمل بلاتکلیفی ، پرخاشگری