تحفه البرره مجدالدین بغدادی در آثار شمس الدین محمد الاطعانی

کتاب تحفه البرره فی مسائل العشره اثر مجدالدین بغدادی (۵۵۴ ۶۰۶ ق) یکی از مهم ترین آثار در میان عارفان پس از قرن ششم هجری بوده است. این کتاب نوشته مجدالدین بغدادی از عارفان برجسته ای ست که بعدها نام وی را در زمره پیران طریقت کبرویه جای دادند. تحفه البرره در متون عرفانی پس از خود بسیار تاثیرگذار بوده و سالکان طریق به طریقت آن اقتدا کرده اند و مطالب آن را در کتاب های خود آورده اند. در این پژوهش به اهمیت این کتاب نزد شمس الدین محمد بن احمد الحلبی البسطامی الاطعانی (۷۴۸ ۸۰۷ ق) از عارفان برجسته قرن هشتم توجه می شود و بخش های منقول از کتاب تحفه البرره در دو کتاب تذکره المرید لطلب المزید و روضه الحبور و معدن السرور وی مورد بحث و بررسی قرار می گیرند. نقل از تحفه البرره در حدود دویست سال پس از نگارش آن در نواحی غربی، اهمیت و ارج آن را نزد عارفان این نواحی گواهی می دهد. جز ابن الاطعانی، تاثیر این کتاب را می توان در آثاردیگر عارفان از شرق سرزمین های اسلامی در کتاب خیرالمجالس حمید قلندر تا منارات السائرین نجم رازی و در بغداد در مجالس عبدالرحمن بن محمد بن عبدالرحمن اسفراینی مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

تحفه البرره فی مسائل العشره ، مجدالدین بغدادی ، شمس الدین محمد بن احمد الحلبی البسطامی الاطعانی ، سلسله کبرویه ، ادبیات صوفی