بررسی ضمانت نامه های بانکی در قراردادهای دولتی؛ چالش ها و خلاهای قانونی در نظام حقوقی ایران

ضمانت نامه های بانکی از مهم ترین ابزارهای مالی و حقوقی در اجرای قراردادهای دولتی محسوب می گردند؛ ابزاری که نقش بنیادی در تضمین حسن اجرای تعهدات پیمانکار و حفظ حقوق دولت دارد. با وجود اهمیت این نهاد، نظام حقوقی ایران در تعیین چارچوب قانونی واحد برای صدور، اجرای و مطالبه ضمانت نامه ها با چالش های جدی مواجه است. از جمله خلاهای موجود می توان به فقدان تعریف صریح در قوانین بالادستی، تعارض میان قواعد عام قراردادهای اداری و مقررات بانکی، و نبود رویه قضایی واحد در تفسیر تعهدات ناشی از ضمان اشاره کرد. بررسی تطبیقی با نظام های حقوقی پیشرفته همچون انگلستان و فرانسه نشان می دهد که رویکردهای استانداردسازی و تفکیک مسئولیت بانک از پیمانکار، می تواند به ایجاد امنیت حقوقی بیشتر و کاهش دعاوی تجاری یاری رساند. هدف این پژوهش تحلیل نظام ضمانت نامه بانکی در قراردادهای دولتی، آشکارسازی چالش ها و ارائه راهکارهای اصلاحی در جهت کارآمدسازی مقررات و شفاف سازی مسئولیت های بانک و دولت است. روش تحقیق، تحلیلی–توصیفی بوده و مبتنی بر مطالعه متون قانونی، آرای قضایی و آثار فقهی و حقوقی معاصر است.

کلیدواژه ها:

ضمانت نامه بانکی ، قراردادهای دولتی ، مسئولیت بانک ، خلا قانونی ، نظام حقوقی ایران