تحلیل اثرات کاربست هوش مصنوعی در حوزه اشتغال و پیشنهاد راهکارهای اولویت دار برای ایران

همزمان با رشد سریع فناوری های تحول آفرین، فرصت ها و چالش های بسیاری پیش روی بخش های اقتصادی قرار گرفته است. تاثیرات کاربست هوش مصنوعی بر اقتصاد و بازار کار به همراه پیش بینی های صورت گرفته، توجه سیاست گذاران و تصمیم گیران را به این مقوله جلب کرده است. مطالعات و پیش بینی ها، این تاثیرات را با توجه به نوع توسعه یافتگی کشورها متفاوت ارزیابی می کنند. از این رو اهمیت آمادگی برای اثرات کاربست هوش مصنوعی در بازار کار با توجه به نقش آن در اقتصاد کشور نیازمند بررسی عمیق است. هدف از این پژوهش ارائه راهکارهای پاسخ گویی به چالش های هوش مصنوعی در حوزه اشتغال در ایران و اولویت بندی آنها است. در این پژوهش کیفی به شناسایی اسناد بالادستی با استفاده از روش اسنادی پرداخته و با تحلیل مضمون، ملاحظات این اسناد تبیین شد و با نگاشت آنها با توصیه های نهادهای بین المللی، راهکارهای پیشنهادی اولیه ارائه شده و از طریق روش دلفی و نظر ۱۴ خبره این حوزه، راهکارها نهایی شد. سپس این راهکارها با استفاده از روش AHP و نرم افزار سوپردسیژن اولویت بندی شد. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که راهکار "تمرکز سیاست گذاران و مقررات گذاران در تدوین و به روزرسانی مقررات بخش های مرتبط و تدوین ضمانت اجرایی مناسب" در بعد آموزش و مهارت، راهکار "سرمایه گذاری در تقویت مهارت های فناورانه و دیجیتال نیروی کار فعلی و آتی با به روزآوری شاخص های مهارتی در فرایند استخدام و یا ارزیابی نیروی کار" در بعد استخدام نیروی کار و راهکار "سیاست گذاری به منظور ایجاد سازوکارهای ترویج سواد دیجیتال و ارتقای فرهنگ عمومی دیجیتال" در بعد سواد دیجیتال اولویت دارند.

کلیدواژه ها:

کاربست هوش مصنوعی ، اشتغال ، راهکار ، اسناد بالادستی ، اولویت بندی