پیامدهای فسخ عقد بیع در حقوق و لزوم توجه به جبران خسارات ناشی

فسخ باعث می شود که قرارداد از زمان فسخ به هم بخورد و بعد از آن دیگر طرفین قرارداد از انجام تعهدات قراردادی، فارغ می گردند اما فسخ قرارداد به نوعی در برخی موارد باعث ایجاد تعهد نیز می شود چراکه طرفین ملزم می گردند که عوضین قرارداد را به یکدیگر مسترد نمایند. علیرغم اینکه اشخاص در روند عادی امورات مدنی و تجاری خودشان انتظار دارند که قرار دادهای آنها به تمام کمال اجرا شود و هیچیک از طرفین نتوانند بطور یک جانبه آنها را فسخ نمایند. مع هذا مواردی اتفاق می افتد که به دلیلی نظیر عیب کال و یا تفاوت فاحش ثمن معامله با قیمت واقعی آن و... اصرار بر تداوم لزوم قرار داد امری لغو بیهوده به نظر می رسد و لذا در پاره ای موارد اجازه داده شده تا یکی از طرفین به تنهایی بتواند الزام ناشی از عقد را به سود خود بر هم زند. مهم ترین ویژگی فسخ، یک طرفه بودن آن است. بدین معنی که برای فسخ نیازی به اخذ توافق طرف دیگر نیست و کسی که حق فسخ دارد، می تواند قرارداد را یک جانبه فسخ نماید، ولو اینکه طرف دیگر راضی نباشد یا مخالفت کند. هم چنین نکته قابل توجه آن است که فسخ باعث می شود عقدی از بین برود که به صورت صحیح منعقد شده است. لذا چنانچه عقدی صحیحا منعقد نگردیده باشد، امکان فسخ آن وجود ندارد. شایان ذکر است فسخ یک عمل ارادی و انشایی است و بنابراین عقد زمانی منحل می شود که دارنده حق فسخ با اراده سالم عقد را فسخ نماید. با اعمال حق فسخ، عقدی که صحیحا منعقد گردیده بوده، فسخ می گردد. فلذا زمانی که عقدی به طور صحیح منعقد و جاری می شود، طرفین آن عقد می توانند نسبت به آن از تمامی آثار عقد جاری گردیده بهره مند گردند.

کلیدواژه ها:

فسخ عقد ، معامله ، تعهدات قراردادی