بررسی اکوفیزیولوژیک کشت مخلوط ذرت (Zea mays L) و لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata) تحت تاثیر کودهای زیستی

به منظور بررسی تاثیر مدیریت سیستمهای مختلف کشت مخلوط ذرت سینگل کراس ۶۴۰ و لوبیا چشم بلبلی رقم ۲۹۰۰۵ تحت تاثیر کودهای زیستی در کشت، راهرویی آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال ۱۴۰۱ در استان لرستان شهرستان سلسله اجرا گردید. عوامل اصلی شامل نسبتهای کاشت گیاهان تک کشتی ذرت (M۱)، ۷۵ درصد ذرت + ۲۵ درصد لوبیا (۲)، ۵۰ درصد ذرت + ۵۰ درصد لوبیا (۳)، ۲۵ درصد ذرت + ۷۵ درصد لوبیا (M۴) و تک کشتی لوبیا (M۵) و عوامل فرعی شامل مصرف کودهای زیستی تلقیح بذر با باکتری از توباکتر و آزوسپریلیوم به میزان ۱۰۰ (B۱) و ۲۰۰ (B۲) گرم در هکتار و بدون تلقیح بذر با باکتری از توباکتر و آزوسپریلیوم (B۳) بودند. نتایج نشان داد که عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و لوبیا چشم بلبلی به طور معنی داری تحت تاثیر نسبتهای کاشت و مصرف کودهای زیستی قرار گرفتند. بیشترین عملکرد ذرت (۱۱.۳۵۰ کیلوگرم در هکتار) و لوبیا چشم بلبلی (۳.۲۵۰ کیلوگرم در هکتار) در تیمار ۷۵ درصد ذرت + ۲۵ درصد لوبیا چشم بلبلی به دست آمد و در بین تیمارهای کودی بیشترین عملکرد ذرت (۱۱.۸۵۰ کیلوگرم در هکتار) و لوبیا چشم بلبلی (۳.۴۵۰ کیلوگرم در هکتار) در تیمار تلقیح بذر با ۲۰۰ گرم باکتری در هکتار به دست آمد. با محاسبه نسبت برابری زمین (LER) ملاحظه گردید که کشت مخلوط جهت حصول حداکثر عملکرد، این دو گیاه با نسبت کاشت (۷۵) درصد ذرت + ۲۵ درصد لوبیا با میانگین ۱.۵۵ بیشترین مقدار را داشت که نشان دهنده سودمندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص این دو گیاه بود. با توجه به نتایج حاصل امکان حصول عملکرد دانه و زیستی بالا در کشت مخلوط نسبت به تک کشتی آنها فراهم بوده و بهترین تیمار ۷۵ درصد ذرت + ۲۵ درصد لوبیا چشم بلبلی و تلقیح بذر با ۲۰۰ گرم باکتری در هکتار می باشد.

کلیدواژه ها:

توباکتر ، آزوسپریلیوم ، سودمندی ، مخلوط ، نسبت برابری زمین ، نسبت کاشت