نقش سازمانهای بین المللی فضایی در شکل دهی به حقوق و سیاست گذاریهای فضایی با اشاره خاص به کوپوس

حقوق فضایی اصطلاحی است که امکان تفسیرهای متنوعی را فراهم می آورد. در معنای محدودتر می توان آن را به مجموعه ای از قواعد قانونی تعبیر کرد که عمدتا به فضا به عنوان یک منطقه و فعالیت های مختلفی که انسان ها می توانند در آن انجام دهند مربوط می شود. از این دیدگاه این حقوق به پنج معاهده «کلاسیک» فضایی شامل معاهده فضای ماورای، جو توافق، نجات کنوانسیون، مسئولیت کنوانسیون ثبت و توافق نامه (ماه و چند قطعنامه مهم سازمان ملل که در چهار دهه اخیر مطرح شده اند می پردازد. همچنین این حقوق شامل هر دو نوع حقوق عرفی بین المللی معاهده ای و (عرفی و قوانین ملی مرتبط با فضا است که به طور مستقیم بر اساس این معاهدات و قطعنامه ها توسعه یافته اند. سازمان های بین المللی با توجه به اهداف و مقاصد مندرج در اسناد بنیادی رویه های دولتی و عرفهای عمومی و خاص از طریق ایجاد همکاری های بین المللی میان اعضا و تابعان جامعه جهانی و همچنین مشارکت در تنظیم مقررات و انجام فعالیت های فضایی، نقش کلیدی در تدوین و توسعه تدریجی حقوق بین الملل در حوزه فضای ماورای جو ایفا می کنند. این تحقیق به بررسی اهمیت نقش سازمان های بین المللی در زمینه تدوین و توسعه تدریجی حقوق بین الملل مرتبط با فضای ماورای جو می پردازد و بر لزوم توجه به این نقش و آثار و پیامدهای ناشی از اقدامات و تصمیمات این سازمان ها تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

سازمانهای بین المللی ، حقوق فضا ، سیاست گذاری فضایی