طراحی و بهینه سازی کنترلر فازی برای سیستم پیشران هیبرید موازی هواپیما در شرایط پرواز

موتورهای هوایی نقش بسیار مهمی در حوزه های مختلف از جمله حمل و نقل تجاری و نظامی ایفا می کنند. این موتورها به دلیل محدودیت های عملکردی نظیر حداکثر دمای کاری سرعت و شتاب شفت ها، نیازمند سیستم های کنترلی دقیقی هستند که بتوانند در هر لحظه پارامترهای عملیاتی را تنظیم و بهینه کنند. یکی از روش های مورد استفاده برای بهبود عملکرد این موتورها مدیریت انرژی و تقسیم بهینه گشتاور بین موتورهای درون سوز و الکتریکی است. در این راستا شبیه سازی استراتژی های کنترلی مبتنی بر منطق فازی به عنوان رویکردی موثر برای تنظیم و مدیریت این سیستم ها شناخته می شود. در این پژوهش ابتدا انواع پیکربندی های پیشرانهای هیبریدی بررسی شده و سپس مدل سازی یک هواپیمای هیبریدی با پیکربندی موازی صورت گرفته است. این مدل سازی شامل توسعه یک دینامیک پرواز ساده سازی شده به همراه مدل های موتور درون سوز، موتور الکتریکی و باتری است. پس از آن یک استراتژی کنترلی چگال تر از سوخت فسیلی است. حقیقت این است که در حال حاضر و در آینده قابل پیش بینی هواپیماهای با سیستم های پیشرانش الکتریکی نمی توانند در همان محدوده پرواز و مدت زمان پروازی که هواپیماهای مشابه با آنها و با موتور احتراق داخلی دارند پرواز کنند. به همین دلیل علاقه زیادی به تحقیقات بیشتر در این زمینه و کاربردهای آن در صنعت هوانوردی را به وجود آورده است. با این حال این مزایا با افزایش پیچیدگی فازی برای توزیع بهینه گشتاور بین موتورهای مختلف طراحی شده است. در طراحی سیستم و مدیریت انرژی هیبرید همراه است.

کلیدواژه ها:

پیشران هیبرید ، استراتژی کنترلی ، بهینه سازی ، مدیریت انرژی