بهبود دقت تخمین نمونه های کوچک برای محاسبه قابلیت اطمینان

اندازه نمونه های کوچک یک واقعیت واقعی برای اکثر متخصصان قابلیت اطمینان است و موضوع موفقیت و نقش سنجش قابلیت اطمینان یک چالش جدی محسوب شده و این مساله می تواند منجر به مشکلات جدی در اندازه گیری شود. محاسبه فواصل اطمینان با تعیین مرزهای احتمالی اندازه گیری کمک می کند اما هنوز این سوال وجود دارد که چگونه بهترین نقطه تخمین را به ویژه برای نتایج افراطی محاسبه کنیم. در این مقاله به بررسی انواع روش های اندازه گیری قابلیت اطمینان اعم از روش های محاسباتی و میدانی پرداخته شده و نتایج بررسی دقت روش های مختلف تخمین را برای دو توزیع فرضی و یک توزیع تجربی p ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان ، نرخ خرابی لاپلاس ، ویلسون ، تخمین حداکثر احتمال