بررسی تاثیر هوش هیجانی بر اشتیاق تحصیلی و انگیزه پیشرفت در دانش آموزان با عملکرد تحصیلی پایین

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی با اشتیاق تحصیلی و انگیزه پیشرفت در دانش آموزان مقطع ابتدایی با عملکرد تحصیلی پایین استان گلستان انجام شد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی با عملکرد تحصیلی پایین استان گلستان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، ۴۵۰ دانش آموز انتخاب شدند و داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد هوش هیجانی شرینگ، اشتیاق تحصیلی فردریکس و انگیزه پیشرفت هرمنس جمع آوری گردید.داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و با بهره گیری از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین هوش هیجانی با اشتیاق تحصیلی (۷۲/۰=r) و انگیزه پیشرفت (۶۸/۰=r) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، مولفه خودانگیزی هوش هیجانی به عنوان قوی ترین پیش بینیکننده هر دو متغیر اشتیاق تحصیلی و انگیزه پیشرفت شناسایی شد. وضعیت هوش هیجانی (۳۴/۵۲)، اشتیاق تحصیلی (۸۵/۴۹) و انگیزه پیشرفت (۵۸/۴۶) در دانش آموزان مورد مطالعه در سطح مطلوبی نبود.یافته های این پژوهش بر اهمیت توجه به هوش هیجانی به عنوان یک عامل کلیدی در بهبود اشتیاق تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان با عملکرد تحصیلی پایین تاکید دارد. نتایج این مطالعه می تواند مبنای علمی برای طراحی برنامه های مداخله ای در راستای تقویت مهارت های هیجانی-اجتماعی دانش آموزان و همچنین بازنگری در سیاست های آموزشی استان گلستان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، اشتیاق تحصیلی ، انگیزه پیشرفت ، عملکرد تحصیلی پایین ، دانش آموزان ابتدایی ، استان گلستان.