دسته بندی ابزارهای طرف تقاضا برای کاربردی سازی پژوهش های علوم انسانی و اجتماعی: یک مدل منطقی

علیرغم منافع علوم انسانی و اجتماعی برای جامعه، این حوزه ها به دلیل فقدان تعامل مناسب با ذینفعان و عدم آگاهی از نیازهای بازار با چالش شکست بازار و سیستم مواجه اند؛ یعنی پژوهشگران از تقاضای واقعی جامعه بی خبرند و کاربران بالقوه از خدمات و محصولات این حوزه ها اطلاع ندارند. نقش حیاتی این علوم در مواجهه با چالش های کلان و ضرورت اثبات توانایی خلق ارزش اقتصادی در کنار منافع بلندمدت، لزوم تعریف ابزارهای سیاستی طرف تقاضای نوآوری برای کاربردی سازی این علوم را توجیه می کند. مقاله حاضر با در نظر گرفتن منافع فرادانشگاهی علوم انسانی و اجتماعی در ابعاد اجتماعی و سیاستی و ضرورت توسعه بازار برای منافع اجتماعی و بازارسازی برای منافع سیاستی، با مرور نظام مند پیشینه و کدگذاری یافته های ۳۷ منبع در قالب مدلی منطقی (بررسی خروجی ها، پیامدها و تاثیرات ابزارهای طرف تقاضا و نقش آن ها در توسعه یا ایجاد بازار نوآوری )، به دسته بندی ابزارهای طرف تقاضا برای کاربردی سازی علوم انسانی و اجتماعی پرداخته است که در چهار دسته «تقاضای دولتی»، «تحریک تقاضای خصوصی»، «مقررات گذاری» و «رویکردهای نظام مند» بررسی شده اند. بر حسب نتایج، تحریک تقاضای خصوصی از طریق اعطای بن های خرید فرهنگی، تسهیلات بازاریابی و وضع مقررات حمایتی می تواند به توسعه بازار این علوم، فروش و درآمدزائی بیش تر و افزایش سهم محصولات فرهنگی و هنری در اقتصاد کمک کند. همچنین، ابزارهای تقاضای دولتی مانند خرید پژوهش های نیازمحور، شبکه سازی بین سیاست گذاران و پژوهشگران (تحریک تقاضای خصوصی)، اعزام پژوهشگران به نهادهای سیاست گذار (مقررات گذاری) و تامین مالی پروژه های مساله محور به عنوان خرید خدمات تحقیق و توسعه (رویکردهای نظام مند)، بازارسازی برای منافع سیاستی این علوم را ممکن می سازند. برخلاف نوآوری های فناورانه، پژوهشگر در این فرایند باید از ابتدا تا تدوین راهکار، فعالانه مشارکت کند. طراحی و اجرای چنین ابزارهایی، موجب بروز دستاوردهای علوم انسانی و اجتماعی برای جامعه و در نهایت رساندن آن ها از حوزه پژوهش به تقاضا می شود، ضمن آنکه پژوهشگران این علوم را قادر به اثبات منافع خود و دریافت بودجه پژوهشی می کند.

کلیدواژه ها:

پژوهش های علوم انسانی و اجتماعی ، منافع علوم انسانی و اجتماعی ، کاربردی سازی پژوهش ، ابزارهای سیاستی طرف تقاضا ، بازارسازی علوم انسانی و اجتماعی ، توسعه بازار علوم انسانی و اجتماعی