تحلیلی بر ابعاد اجتماعی و روان شناختی فضاهای سبز در شهرها با رویکرد مدیریت شهری

فطرت انسان به گونه ای آفریده شده است که توانایی های بسیاری دارد و این توانایی ها بدون ارتباط با زیبایی های طبیعی که در زندگی شهری که همان فضاهای سبز می باشند به افسردگی و خمودی می گراید و بالطبع در پرتو بهره مندی از فضای سبز خلاقیت های انسان شکوفه می گردد. امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست. شهر ها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لایفنک پیکره یگانه شهر ها در متابولیسم آنها نقس اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجودآورد.لازمه زیستن پایدار انسان، همزیستی با طبیعت است و در هر زمان و مکانی این همزیستی مورد خطر قرار گیرد، زیستن و زندگی با مشکلات عدیده ای مواجه می شود. در فضای شهری امروز که پایداری محیطی به حداقل رسیده و کمترین اثر این پایداری فضای سبز شهری است؛ می توان این فضا ها را یکی از مهم ترین کار کردهای موثر بر ابعاد اجتماعی و روان شناختی افراد دانست. فضای سبز شهری قسمت عمده ای از عناصر تشکیل دهنده منظر و بدنه شهری است.امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست. شهر ها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند.

کلیدواژه ها:

ابعاد اجتماعی و روان شناختی فضای سبز ، مدیریت شهری ، خلاقیت ، زیبایی های شهری