بررسی تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر توسعه مهارت های عاطفی و اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه ریزی شده فعالیت های فوق برنامه بر ارتقاء مهارت های عاطفی و اجتماعی (SEL) در دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. با توجه به تمرکز نظام آموزشی بر جنبه های شناختی، شکافی در پرورش مهارت های حیاتی مانند همدلی، خودتنظیمی و تعامل موثر اجتماعی احساس می شود. این درس پژوهی با روش اقدام پژوهی در یک کلاس ابتدایی اجرا شد. مداخله شامل سه مولفه اصلی بود: کارگاه های هوش هیجانی، اجرای نمایشنامه خوانی گروهی، و بازی های مشارکتی هدفمند. داده ها از طریق مشاهده های سیستماتیک، پیش آزمون و پس آزمون مقیاس های SEL، و مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که پس از اجرای دوره مداخله، دانش آموزان بهبود چشمگیری در ابعاد ابراز وجود، همدلی و همکاری گروهی نشان دادند. کاهش محسوس در دفعات بروز تعارضات رفتاری و افزایش سطح مشارکت فعال در فعالیت های کلاسی از جمله یافته های کلیدی بود. در نتیجه گیری، پیشنهاد می شود فعالیت های فوق برنامه به صورت ساختارمند و هدفمند در برنامه درسی مدارس ابتدایی ادغام شوند تا توسعه جامع دانش آموزان تضمین گردد.

کلیدواژه ها:

فعالیت فوق برنامه ، مهارت های عاطفی و اجتماعی ، آموزش ابتدایی ، درس پژوهی ، توسعه فردی