مدل کمی شده و قابل اجرا برای به کارگیری رنگ های محرک در طراحی کلاس درس ابتدایی

این پژوهش فراتر از یک مطالعه آکادمیک صرف است؛ این تحقیق یک ضرورت عملی در مواجهه با چالش های یادگیری در قرن بیست و یکم به شمار می آید. اهمیت آن در سه سطح بنیادین قابل بررسی است: پر کردن شکاف علمی، ارائه راهکارهای کاربردی فوری، و تاثیرگذاری بر سلامت شناختی نسل آینده.۱. ضرورت پر کردن شکاف تحقیقاتی (Addressing the Research Gap)نیاز اصلی که این پژوهش به آن پاسخ می دهد، عدم وجود یک مدل کمی شده و قابل اجرا برای به کارگیری رنگ های محرک در طراحی کلاس درس ابتدایی است. ادبیات موجود عمدتا حول محورهای زیر متوقف شده است:• تکیه بر داده های سوبژکتیو: بیشتر مطالعات بر گزارش های خوداظهاری معلمان یا دانش آموزان درباره “احساس” بهتر یا بدتر تکیه دارند، نه بر معیارهای عینی عملکرد. این تحقیق با استفاده از ابزارهای دقیق تر برای سنجش پایداری توجه (Sustained Attention) و مقایسه آن با گروه های کنترل، این اتکای سوبژکتیو را به حداقل می رساند.• نادیده گرفتن دینامیک سنی: محیط های آموزشی برای رده های سنی ۱ تا ۶، نیازمندی های حسی و شناختی بسیار متفاوتی دارند. یک رنگ محرک که برای یک دانش آموز کلاس ششم موثر است، ممکن است برای یک دانش آموز کلاس اول منجر به تحریک بیش از حد (Over-stimulation) و در نتیجه اختلال شود. این پژوهش با تفکیک سنی، مدل های رنگی متناسب با مراحل رشد شناختی ارائه خواهد داد.• ابهام در “محرک بهینه”: هیچ معیار دقیقی برای تعیین اینکه چه درجه ای از اشباع رنگ (Saturation) و روشنایی (Luminosity) حداکثر کارایی را دارد، وجود ندارد. این تحقیق به دنبال ترسیم یک منحنی پاسخ (Response Curve) است که نشان دهد چگونه شدت رنگ مستقیما بر عملکرد تاثیر می گذارد و نقطه آستانه کاهش بازدهی را شناسایی کند.