طنین مقاومت در شعر معاصر فلسطین (با تکیه بر اشعار فاروق المواسی)

یکی از بارزترین پدیده های ادبی دوران معاصر، گفتمان پایداری است که خاستگاه آن در زبان عربی، قضیه ی فلسطین است. پس از جنگ ۱۹۴۸م میان عربها و اسرائیل، و تشکیل رژیم اشغالگر صهیونیستی و به نابودی کشیده شدن زندگی مردم فلسطین، تراژدی این سرزمین، نگاه بسیاری از ادیبان را به خود معطوف کرد. فاروق المواسی، شاعر معاصر فلسطینی، از جمله ادیبانی است که انتفاضه ی فلسطین و دیگر جلوه های ادب مقاومت در سروده های وی بازتاب گسترده ای دارد. المواسی که بواسطه ی فعالیت در جنبش های سیاسی فرا منطقه ای با اوضاع زندگی ملت های ستمدیده ی عرب آشنایی یافته بود، کوشید تا شعرش بیانگر درد و رنج آنان باشد و با پرداختن به موضوعاتی چون تمجید جهادگران، بزرگداشت شهیدان و دعوت به پایداری در برابر ستمگران و نکوهش سازش کاری و خیانت برخی رهبران جوامع عربی، وجدانهای خاموش را بیدار سازد و مخاطبانش را به مبارزه با طاغوتهای زمان فراخواند. سادگی زبان، بیان روان، بهره گیری از آیات قرآن، بکارگیری تصاویری شعری، نمادپردازی، استفاده از اسلوبهای انشایی و عنایت به موسیقی شعری از مهم ترین ویژگی های فنی شعر پایداری المواسی است.