تبارشناسی فقهی انحرافات فرهنگی مراسم عروسی در عرف ایران معاصر

ازدواج به عنوان یکی از اساسی ترین بنیان های جامعه در دین اسلام از اهمیت ویژه ای برخوردار است و مورد تاکید فراوان آیات و روایات قرار گرفته است. با وجود این تاکیدات، مراسم های عروسی در عرف ایران معاصر شاهد انحرافات متعددی است که با اصول و موازین فقه امامیه در تعارض قرار دارد. این پژوهش با هدف بررسی این انحرافات و تحلیل فقهی آن ها، به دنبال پاسخ به این پرسش اساسی است که «مراسم های عروسی در عرف ایران معاصر از منظر فقه امامیه چه انحرافاتی را در برمی گیرد و حکم شرعی این انحرافات چیست؟» روش تحقیق حاضر، گردآوری اسنادی و کتابخانه ای به صورت توصیفی - تحلیلی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که اعمالی چون استفاده از موسیقی لهوی و غنا، رقص های مختلط یا فردی که منجر به فساد شود، استعمال مشروبات الکلی و مواد مخدر، اسراف و تبذیر در برگزاری مراسم و همچنین مردم آزاری ناشی از سروصدای بلند و راه بندان ها، جملگی از مصادیق انحراف از آموزه های اسلامی در مراسم عروسی به شمار می روند. بر اساس ادله روایی و فقهی، این اعمال حرام بوده و موجب گناه و مسئولیت کیفری و مدنی برای مرتکبین می گردد. دستاورد اصلی این تحقیق، تبیین فقهی این انحرافات و تاکید بر لزوم برگزاری مراسم ازدواج مطابق با شئون اسلامی و پرهیز از اعمال حرام جهت حفظ قداست این سنت الهی است و هر چند برخی عرف های خاص جامعه ایران معاصر، این انحرافات را پذیرفته است. لذا ورود عقلای جامعه، قانون گذاران و مراجع تقلید برای رفع این انحرافات فرهنگی در عرف جامعه ضروری است.

کلیدواژه ها:

مراسم عروسی ، عرف جامعه ، اسراف و تبذیر ، انحرافات فرهنگی ، سبک زندگی ایرانی-اسلامی