کاربرد الگوریتم های هوشمند در ارزیابی کیفیت یادگیری دانش آموزان با توجه به موقعیت جغرافیایی و فرهنگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی کاربرد الگوریتم های هوشمند در ارزیابی کیفیت یادگیری دانش آموزان با توجه به موقعیت جغرافیایی و فرهنگی انجام شده است. با توجه به تفاوت های محیطی، اجتماعی و فرهنگی میان مناطق مختلف کشور، ارزیابی های آموزشی سنتی که بر الگوهای یکنواخت و عمومی تکیه دارند، نمی توانند پاسخگوی نیازهای متنوع دانش آموزان باشند. در این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای و تحلیل منابع معتبر داخلی، تلاش شده است تا ظرفیت الگوریتم های یادگیری ماشین در تحلیل داده های آموزشی چندلایه شامل موقعیت مکانی، سبک های فرهنگی، رفتارهای یادگیری و سطح دسترسی به منابع بررسی شود. یافته ها نشان داد که الگوریتم های طبقه بندی و خوشه بندی می توانند الگوهای رفتاری و شناختی دانش آموزان را در بسترهای مختلف شناسایی کرده و در طراحی برنامه های آموزشی شخصی سازی شده موثر باشند. همچنین مشخص شد که استفاده از این الگوریتم ها موجب افزایش دقت ارزیابی، کاهش خطاهای انسانی، ارتقاء عدالت آموزشی و بهبود تصمیم گیری های تربیتی می شود. نتیجه گیری پژوهش تاکید دارد که تلفیق هوش مصنوعی با شناخت زمینه های فرهنگی و جغرافیایی، رویکردی نوین و ضروری در نظام های آموزشی آینده نگر است و می تواند به کاهش شکاف های آموزشی و ارتقاء کیفیت یادگیری در سطح ملی منجر شود.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های هوشمند ، یادگیری دانش آموزان ، موقعیت جغرافیایی ، فرهنگ آموزشی ، ارزیابی آموزشی