تربیت دیجیتال؛ بازتعریف نقش مربی پرورشی در مدرسه هوشمند

چکیدهدر عصر دیجیتال، تغییرات گسترده ای در فضای آموزشی رخ داده است و مدارس هوشمند با بهره گیری از فناوری های نوین، زمینه ای مناسب برای پرورش مهارت های دیجیتال و فرهنگی دانش آموزان فراهم کرده اند. تربیت دیجیتال، نه تنها شامل آموزش مهارت های فناوری اطلاعات است، بلکه بر توسعه مهارت های اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی در بستر دیجیتال نیز تمرکز دارد. مربیان پرورشی در این زمینه نقش محوری دارند و باید توانایی هدایت دانش آموزان در استفاده مسئولانه و موثر از ابزارهای دیجیتال را داشته باشند. این نقش مستلزم ارتقای مهارت های حرفه ای، شناخت فضای مجازی و توانایی طراحی فعالیت های خلاقانه و تعاملی است. مربیان با ایجاد محیط یادگیری فعال و تعاملی، می توانند اثرات مثبت فناوری را بر رشد فردی و اجتماعی دانش آموزان تقویت کنند. همچنین، توجه به چالش های تربیت دیجیتال از جمله اعتیاد به فضای مجازی و رفتارهای نامناسب آنلاین ضروری است.در این راستا، بازتعریف نقش مربی پرورشی، فراتر از هدایت سنتی به سمت مدیریت یادگیری دیجیتال و مشاوره هوشمندانه در فضای مجازی حرکت می کند. مربی باید با استفاده از ابزارهای دیجیتال، مهارت های تفکر نقاد، خودکنترلی و همکاری تیمی دانش آموزان را تقویت کند. این بازتعریف نیازمند تغییرات ساختاری در مدرسه هوشمند، از جمله برنامه ریزی فعالیت های نوآورانه، ارزیابی دیجیتال و تعامل مستمر با والدین و دانش آموزان است. بهره گیری از فناوری های یادگیری تعاملی و شبکه های اجتماعی داخلی مدرسه، امکان تقویت مهارت های اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان را فراهم می آورد. در نهایت، موفقیت تربیت دیجیتال وابسته به توانمندسازی مربیان پرورشی و ایجاد هم افزایی میان فناوری، آموزش و ارزش های فرهنگی است تا نسل جدید با مهارت های دیجیتال و انسانی متوازن رشد یابد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی تربیت دیجیتال ، مربی پرورشی ، مدرسه هوشمند