نقش فناوری آموزشی در بهبود فرایند یاددهی–یادگیری

هدف این مقاله،بررسی نقش و تاثیر فناوری آموزشی در بهبود و بهینه سازی فرایند یاددهی-یادگیری است. در عصر حاضر، فناوری به عنوان یک جزء جدایی ناپذیر از نظام های آموزشی پیشرو درآمده و درک عمیق ظرفیت ها و چگونگی به کارگیری صحیح آن، برای دست یابی به نتایج مطلوب ضروری می باشد. این مقاله با رویکردی کیفی و از طریق روش مطالعه کتابخانه ای و تحلیل محتوای متون معتبر علمی انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که فناوری آموزشی در صورت به کارگیری مبتنی بر اصول آموزشی، می تواند موجب تعامل بیشتر یادگیرنده با محتوا، شخصی سازی تجارب یادگیری، تسهیل درک مفاهیم پیچیده از طریق چندرسانه ای، توسعه مهارت های تفکر نقاد و حل مسئله، و همچنین تسهیل ارزیابی مستمر و سریع شود. نتیجه گیری نهایی حاکی از آن است که فناوری آموزشی نه یک جایگزین، بلکه یک تسهیل گر قدرتمند برای معلم است که می تواند فرایند یاددهی-یادگیری را به فعالیتی پویا، جذاب و عمیق تر تبدیل نماید. موفقیت در این مسیر مستلزم برنامه ریزی درست، آموزش معلمان و توجه به زیرساخت های لازم است.واژگان کلیدی : فناوری آموزشی، یاددهی-یادگیری، بهبود فرایند آموزش، فناوری در آموزش، یادگیری الکترونیکی.