مطلق گرایی تسلیم و انقیاد زنان در اندیشه غربی

در تمدن های گذشته ارزش و مقام زن در ردیف حیواناتی اهلی قرار داشت به طوری که فقط وسیله برای اروم نمودن شهوت مردان استفاده شده و هرگز شریک زندگی مرد به حساب نیامد؛ اورا دوروی ارزیشی انسانی و حقوقی انسانی قلمداد نکردند و در عادت ایلهای الهی و غیر الهی اورا مزحار و زویدای شیطان می دانستند. در دوران بستن یا جهلیت - داشتن دختر را ننگ و اور می دانستند و به همین جهت اورا زنداباگور می کردند که این پستترین دیدگاه در گستره تاریخ در برای زن در عصر جهلیت بود. در حقیقت، مطلق گرایی فرودستی زن اندشه ی قابل بحث بود. اسلام علم میدهد در میانی تمامی مخلوقات انسان دوره مقامی ویژه است، به گناه، که پس از افرینشی خداوند به خود تبریک گفته و چنین خلقت های ستوده است. بینابر این، زن نیز به موقعیت افرینشی خود از جایگاهی ممتاز برخوردار است که مرد کبیلیتی جنیشینی اورو ندارد و هر دو برای رسیدن به کمال خود افریده شده اند؛ هر دو در کمال یکدیگر نقشی تاثیربخش دارند و در واقع مکملی یکدیگراند. اما در دورانی قانونی به بحثی از زن و به حقوقی زن جنبیشی فمینیزمرو در غرب مطرح کردند، که این جنبیش نه تنها هیچ گونه حقوق و ارزیش های زن برای نداشت، بلکه اورو به موجوده تبدیل کرد، که فقط برای برطرف کردن غرایز و نیازهای جنسی مردان موردی بحراندوری قرار می گرفت، که پیومده های این جنبیش تضعیفی نهایی خنوده، تقابلی زن و مرد و ترویج اولوه های غیراخلاقی در روابط جنسی می باشد. این بلوست که با مطلق گرایی فرودستی زن کره های غلط، حرکات تندروانه و کندروانه در برای زن انجام گرفت، بر سری جمعه ی بشری امد و بیشتر از همه بر سری زانی غربی سروزر شد.

کلیدواژه ها:

زن ، غرب ، انسان ، حقوق ، فمینیزم ، اسلام ، جمعه