معنای زندگی از دیدگاه علامه محمدتقی جعفری و ویکتور فرانکل

بحث معنای زندگی یکی از مهمترین و مبهمترین موضوعات فلسفی روان شناختی و دینی است که علامه جعفری با تاکید بر رویکرد دینی، زندگی معنادار را در چارچوب حیات معقول ترسیم می کنند. نظریه ایشان در باب معنای زندگی منطبق بر نظریه هدف الهی است که طبق آن زندگی بدان اندازه که به تحقق هدف الهی از خلقت آدمی که همان قرار گرفتن در جاذبه ربوبی است، مدد رساند معنادار خواهد بود. ویکتور فرانکل نیز تحت تاثیر فلسفه وجودی و با تجربیات برگرفته از جنگ جهانی دوم معتقد است معنای در سه ارزش بنیادین، خلاق تجربی و نگرشی قابل تحقق است و معتقد است با تحقق معنا حیات آدمی جلوه خاصی می یابد و همه چیز در اراده ی معطوف به معنا قابل پذیرش و تحمل خواهد بود. این پژوهش از نوع تطبیقی بوده و بعد از توصیف و تحلیل مباحث در حیطه انسان شناختی به بررسی معنای زندگی از منظر هر متفکر خواهیم پرداخت و سپس وجوه اشتراک و افتراق و نقدهای تطبیقی دو دیدگاه مورد بررسی قرار خواهد گرفت و در نهایت اصول برگرفته از آرای علامه جعفری که در این پژوهش بدان دست یافته ایم، عبارت اند از تصعید احساسات، تصعید آزادی رو به، اختیار برتری، کردار برگرفتار عقل ورزی و مسئولیت پذیری و اصول برگرفته از آرا ویکتور فرانکل عبارت اند از از خود فراروندگی، تنش زایی رعایت، آزادی مسئولیت پذیری و اصلاح نگرش.

کلیدواژه ها:

علامه ، جعفری ، ویکتور فرانکل ، معنای زندگی ، تعلیم ، تربیت ، حیات معقول