پیامدهای عینی وجود و عدم شرطیت عدالت در مناصب حکومتی

در شریعت اسلام وفقه امامیه وجود عدالت در رهبر (حاکم) مرجع تقلید قاضی امام جماعت و جمعه، شاهد، امین، حاکم بر اموال ایتام وصی و امانت گیر شرط است انشاء این تکلیف نشان از اهمیت عدالت در فقه اسلام دارد. باید صاحبان منصب از رهبر تا پایین ترین سطح از شرط شرعی عدالت بهره مند باشند که نمونه آن در حکومت نبوی و علوی در صدر اسلام مشاهده و سازوکار آن بصورت کلی در قانون اساسی جمهوری اسلامی و فرامین امامین انقلاب اسلامی و احکام مسئولیتی و حکومتی قابل دستیابی است. هدف پژوهش بررسی پیامدهای وجود یا فقدان شرطیت عدالت در مناصب حکومتی در مقطع کنونی و ارائه راهکار قابل بهره برداری متولیان نظام اسلامی است. دستاورد و نتیجه اعمال شرط عدالت در کارگزاران رشد معنوی و مادی جامعه، توزیع عادلانه، ثروت رفاه و امنیت است، و با عدم وجود و اعمال شرطیت عدالت در مناصب؛ جامعه دچار تزلزل، تشتت، فاصله طبقاتی، ظلم و فساد اقتصادی، قلب واقعیت و تحریف ارزشهای الهی و انسانی خواهد شد. لازم است خلاءهای قانونی اعمال شرطیت عدالت در مناصب، حکومتی، خصوصا در مناصب میانی حاکمیت با تقنین قوانین مورد نیاز و اعمال آن توسط مراجع مجری و ناظر جبران. گردد نوشته حاضر ضمن اثبات ضرورت ولزوم وجود عدالت در مناصب به پیامدها و نتایج عینی وجود و نبود آن در حاکمیت به روش تحلیلی و توصیفی می پردازد.

کلیدواژه ها:

پیامدهای عینی شرطیت ، عدالت فقه امامیه ، مناصب