بررسی نقش توسعه زیرساخت های شهری در ارتقاء کیفیت زندگی در کلان شهر شیراز

در دهه های اخیر، رشد شتابان شهرنشینی و افزایش نیازهای روزافزون جمعیت شهری، توسعه زیرساخت های شهری را به عنوان یکی از محورهای کلیدی ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان در کانون توجه مدیران و برنامه ریزان شهری قرار داده است. زیرساخت های شهری شامل مجموعه ای از سامانه ها و خدمات عمومی مانند شبکه حمل ونقل، آب و فاضلاب، انرژی، تاسیسات درمانی و آموزشی، فضاهای عمومی و فناوری های ارتباطی است که به طور مستقیم و غیرمستقیم بر ابعاد مختلف زندگی روزمره شهروندان اثر می گذارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تاثیر توسعه زیرساخت های شهری بر کیفیت زندگی در کلان شهر شیراز انجام شده است. روش تحقیق به کار رفته، توصیفی-تحلیلی و از نوع پیمایشی است. گردآوری داده ها از طریق طراحی پرسش نامه ساختاریافته و توزیع آن میان نمونه ای از ساکنان مناطق مختلف شهری انجام گرفت. شاخص های پرسش نامه شامل پنج مولفه اصلی کیفیت زندگی شهری یعنی دسترسی به خدمات عمومی، آسایش محیطی، بهداشت و ایمنی، امکانات آموزشی و فرهنگی، و مشارکت اجتماعی بود. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مناسب مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که توسعه زیرساخت های شهری با افزایش رضایت مندی و بهبود شاخص های کیفیت زندگی ارتباط معناداری دارد. همچنین تفاوت های محسوسی میان مناطق دارای زیرساخت های کامل و مناطق کم برخوردار از لحاظ کیفیت زندگی شهروندان مشاهده شد. این نتایج می تواند به عنوان مبنایی برای سیاست گذاری های شهری و تخصیص بهینه منابع در راستای ارتقاء زیست پذیری و عدالت فضایی در کلان شهر شیراز مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

زیرساخت های شهری ، کیفیت زندگی ، کلان شهر شیراز ، برنامه ریزی شهری