تاریخ پرفرازونشیب تمدن بشری

در درازنای تاریخ پرفرازونشیب تمدن بشری، نقاط عطف تحول آفرینی وجود داشته است که مسیر جوامع را به کلی دگرگون ساخته اند. از انقلاب کشاورزی که یکجانشینی را به ارمغان آورد تا انقلاب صنعتی که ساختارهای تولید و زیست اجتماعی را از نو تعریف کرد، هریک برآمده از یک فناوری یا اندیشه نوین بوده اند که مناسبات انسانی با جهان پیرامون را بازآرایی کرده اند. امروز، در سپیده دم هزاره سوم، بشریت در آستانه یکی دیگر از این دگرگونی های بنیادین ایستاده است: انقلاب هوش مصنوعی. این پدیده نوظهور، که از آن به عنوان چهارمین انقلاب صنعتی نیز یاد می شود، صرفا یک ابزار یا فناوری جدید نیست، بلکه نیرویی فراگیر است که با سرعتی بی سابقه در حال نفوذ به ژرف ترین لایه های حیات فردی و اجتماعی، از اقتصاد و سلامت گرفته تا فرهنگ و سیاست، است. در این میان، نظام تعلیم و تربیت به عنوان شالوده اصلی توسعه پایدار و بستر پرورش نسل های آینده، بیش از هر حوزه دیگری در معرض تاثیرات شگرف و درعین حال پیچیده این فناوری قرار گرفته است. دیگر نمی توان آموزش را در چارچوب های سنتی انتقال دانش محصور کرد؛ جهانی که فراگیرندگان امروز برای زندگی در آن آماده می شوند، جهانی است که در آن هوش مصنوعی نقشی محوری در تحلیل اطلاعات، حل مسائل و حتی خلق دانش ایفا می کند. این دگرگونی، پرسش های اساسی و تامل برانگیزی را پیش روی همه کنشگران عرصه آموزش، به ویژه سیاست گذاران و برنامه ریزان، قرار می دهد.