تعریف اقدام پژوهی و اهمیت آن در آموزش

اقدام پژوهی به عنوان روشی نظام مند برای بررسی و حل مسائل عملی در محیط های آموزشی شناخته می شود که معلمان به طور مستقیم در فرایند پژوهش مشارکت دارند و با شناسایی مشکلات کلاس درس، به جستجوی راه حل های کاربردی می پردازند (کریمی، ۱۳۹۸). این نوع پژوهش، بر خلاف پژوهش های نظری، بیشتر بر بهبود وضعیت موجود و ارتقاء کیفیت تدریس متمرکز است و از طریق چرخه های بازخورد مستمر، تغییرات مثبت را در عمل ایجاد می کند (نجفی، ۱۳۹۷). اهمیت اقدام پژوهی در آموزش به دلیل امکان بازخورد سریع و کاربردی بودن نتایج آن است که به معلمان کمک می کند تا مشکلات آموزشی را به شیوه ای علمی ولی عملی برطرف کنند (رحمانی، ۱۳۹۶). همچنین اقدام پژوهی باعث تقویت توانمندی های حرفه ای معلمان شده و آنها را به پژوهشگری فعال در محیط کلاس تبدیل می کند (عباسی، ۱۳۹۹). این نوع پژوهش با هدف افزایش کیفیت یادگیری دانش آموزان و بهبود فرایندهای آموزشی به کار گرفته می شود و از دیدگاه تربیتی نیز موجب رشد تفکر انتقادی و خودارزیابی در معلمان می شود (دهقان، ۱۳۹۷). در نهایت، اقدام پژوهی به عنوان یکی از ابزارهای مهم در نظام های آموزشی نوین به شمار می آید که می تواند تحول و نوآوری را در آموزش تسریع بخشد (حسینی، ۱۳۹۸).