تاثیر فناوری و هوش مصنوعی بر نقش سنتی معلم در آموزش نوین

با پیشرفت سریع فناوری های نوین و به ویژه هوش مصنوعی، نظام های آموزشی شاهد تحولات اساسی در روش های تدریس و یادگیری هستند. هوش مصنوعی ابزارهایی را ارائه می دهد که فرآیند یاددهی و یادگیری را شخصی سازی، هوشمند و پویا می سازد و امکان ارزیابی دقیق پیشرفت دانش آموزان را فراهم می کند. این تغییرات نقش سنتی معلم را تحت تاثیر قرار داده و پرسش هایی درباره جایگاه، مهارت ها و وظایف جدید او مطرح می کند. پژوهش حاضر با روش کتابخانه ای به بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر نقش معلم در آموزش نوین پرداخته است. در این مطالعه، منابع داخلی و خارجی مورد تحلیل قرار گرفت تا روند تحول نقش معلم از مربی صرف به هدایتگر و تسهیل گر یادگیری بررسی شود. نتایج نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند بار مدیریت محتوای آموزشی، ارزیابی و پیگیری پیشرفت دانش آموزان را کاهش دهد و فرصت بیشتری برای تمرکز بر جنبه های انسانی، خلاقیت و تعامل اجتماعی فراهم کند. با این حال، موفقیت در بهره گیری از این فناوری مستلزم توانمندسازی معلمان، تغییر نگرش آموزشی و بازطراحی برنامه های درسی است. بنابراین، نقش معلم حذف نمی شود بلکه ماهیت آن تغییر یافته و به راهنمای یادگیری و مربی توانمند تبدیل می شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، نقش معلم ، آموزش نوین ، یادگیری هوشمند ، تحول آموزشی