تاثیر فناوریهای نوین بر روشهای تدریس در کلاس درس

تحولات سریع فناوری در دهه های اخیر، محیط آموزشی را به طور بنیادین دگرگون ساخته و الگوهای سنتی تدریس را با چالش ها و فرصت های متعددی مواجه کرده است. این مقاله به بررسی تاثیر فناوری های نوین، همچون ابزارهای دیجیتال، یادگیری مبتنی بر وب، واقعیت افزوده، تخته های هوشمند و سامانه های مدیریت یادگیری (LMS)، بر روش های تدریس در کلاس های درس می پردازد. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و مرور منابع علمی معتبر بین المللی و داخلی انجام شده و سعی دارد با تبیین نقش فناوری در بازآفرینی فرآیند تدریس، مزایا و محدودیت های آن را نیز واکاوی کند. یافته ها نشان می دهند که فناوری های نوین، با تسهیل دسترسی به منابع چندرسانه ای، ایجاد فرصت برای یادگیری تعاملی و خودمحور و افزایش انگیزه دانش آموزان، توانسته اند کیفیت تدریس را ارتقا داده و نقش معلم را از یک انتقال دهنده صرف دانش به یک تسهیل گر یادگیری تغییر دهند. با این حال، چالش هایی نظیر شکاف دیجیتال، کمبود آموزش حرفه ای برای معلمان، و عدم یکپارچگی محتوایی میان فناوری و برنامه درسی، موانعی جدی در مسیر بهره برداری اثربخش از این ابزارها محسوب می شوند. در پایان، مقاله راهکارهایی جهت به کارگیری موثر فناوری های نوین در کلاس درس پیشنهاد می دهد، از جمله آموزش مستمر معلمان، توسعه زیرساخت های فناورانه، و بازنگری در رویکردهای برنامه ریزی درسی.