بررسی روش های پرورش مهارت های اجتماعی و اخلاقی در مدارس

پرورش مهارت های اجتماعی و اخلاقی در مدارس، یکی از مهم ترین اهداف تربیتی و آموزشی محسوب می شود و نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت متعادل، تعاملات مثبت و موفقیت های فردی و اجتماعی دانش آموزان دارد. هدف این پژوهش، بررسی وضعیت مهارت های اجتماعی و اخلاقی در مدارس ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم استان شیراز و شناسایی روش ها و عوامل موثر در پرورش این مهارت ها است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی-توصیفی و میدانی بوده و داده ها با استفاده از پرسشنامه، مصاحبه نیمه ساختاریافته و مشاهده مشارکتی جمع آوری شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان، معلمان و مدیران مدارس استان شیراز بود و نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای انجام گرفت.یافته های پژوهش نشان داد که میانگین مهارت های اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان در دوره ابتدایی بالاتر و در دوره های متوسطه کاهش نسبی دارد. فعالیت های گروهی، پروژه های مشارکتی، بازی های نقش آفرینی، ارائه بازخورد مستمر و الگوسازی معلمان از مهم ترین عوامل موثر در پرورش مهارت ها بودند. از سوی دیگر، فشار تحصیلی، کمبود منابع آموزشی، نبود برنامه های منسجم و مقاومت برخی معلمان و دانش آموزان از مهم ترین موانع موجود بودند. تحلیل یافته ها همچنین نشان داد که استمرار برنامه ها و فعالیت های عملی در دوره های متوسطه ضروری است تا کاهش مهارت ها با افزایش سن جبران شود.نتایج این پژوهش می تواند به مدیران و معلمان کمک کند تا برنامه های جامع و اثربخش برای ارتقای مهارت های اجتماعی و اخلاقی طراحی کنند و زمینه تربیت نسلی مسئولیت پذیر، همدل و مشارکت جو را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، مهارت های اخلاقی ، مدارس ابتدایی ، متوسطه اول ، متوسطه دوم