تحلیل نقش معلم در تسهیل حل اختلافات بین دانش آموزان با رویکرد میانجیگری

در جوامع آموزشی، اختلافات میان دانش آموزان پدیده ای رایج است که می تواند تاثیرات مخربی بر روابط اجتماعی و روند یادگیری آنان داشته باشد. مدیریت ناکارآمد این تعارضات، منجر به کاهش تمرکز، افزایش اضطراب و بروز رفتارهای پرخاشگرانه می شود. نقش معلم به عنوان میانجی گر، از اهمیت بسزایی برخوردار است و رویکرد میانجیگری می تواند با ارتقاء مهارت های حل تعارض، فضای مدرسه را به سوی سلامت روانی و اجتماعی هدایت نماید. این رویکرد، به جای تمرکز بر مجازات، بر ترمیم روابط و توانمندسازی دانش آموزان برای حل مشکلاتشان تاکید دارد. هدف این مقاله، بررسی سازوکارهای اجرایی، چالش ها و راهکارهای عملی معلمان در فرآیند میانجیگری حل اختلافات دانش آموزان بر اساس مرور نظام مند منابع داخلی است. نتایج حاکی از آن است که آموزش تخصصی و حمایت سیستمی، کلید موفقیت این رویکرد در محیط های آموزشی است.

کلیدواژه ها:

معلم ، میانجیگری ، دانش آموز ، حل تعارض ، روابط اجتماعی ، روانشناسی تربیتی.