تحلیل تاثیر اهداف پیشرفت و ذهنیت رشد بر پایداری انگیزه یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

در دهه های اخیر، پژوهش های روان شناسی تربیتی توجه ویژه ای به عوامل روان شناختی و انگیزشی داشته اند که می توانند مسیر یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهند. از میان این عوامل، اهداف پیشرفت و ذهنیت رشد به عنوان دو متغیر کلیدی مطرح شده اند که با تعیین جهت تلاش، کیفیت یادگیری و پایداری انگیزه، نقش مهمی در موفقیت تحصیلی ایفا می کنند. اهداف پیشرفت دانش آموزان را به سوی یادگیری عمیق، بهبود مهارت ها و ارتقای توانایی های فردی هدایت می کند، در حالی که ذهنیت رشد باور به قابلیت توسعه توانایی ها از طریق تلاش و تمرین را تقویت می کند. تعامل این دو عامل می تواند انگیزه درونی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را به شکل قابل توجهی بهبود بخشد و مقاومت آنان در برابر شکست و ناکامی را افزایش دهد. دانش آموزانی که اهداف پیشرفت را دنبال می کنند، نسبت به دانش آموزانی که اهداف عملکردی دارند، پشتکار بیشتری دارند و از راهبردهای یادگیری موثرتر استفاده می کنند. این دانش آموزان شکست ها را به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد تلقی می کنند و انگیزه خود را حتی در مواجهه با چالش های تحصیلی حفظ می کنند. در مقابل، دانش آموزانی با اهداف عملکردی و ذهنیت ثابت، تمایل دارند از تلاش بیشتر اجتناب کنند و شکست را نشانه ای از ناتوانی خود بدانند که این امر می تواند موجب کاهش انگیزه و افت عملکرد تحصیلی شود. بنابراین، شناخت و تقویت اهداف پیشرفت و ذهنیت رشد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پایداری انگیزه یادگیری یکی دیگر از موضوعات مهمی است که در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است. انگیزه پایدار به توانایی دانش آموز در حفظ تلاش، علاقه و تمرکز بر یادگیری در طول زمان اشاره دارد و با کیفیت عملکرد تحصیلی و موفقیت بلندمدت ارتباط مستقیمی دارد. ترکیب اهداف پیشرفت و ذهنیت رشد می تواند

کلیدواژه ها:

اهداف پیشرفت ، ذهنیت رشد ، پایداری ، انگیزه یادگیری ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان