رویکرد تلفیقی هنر و آموزش در دروس ریاضی و علوم برای دانش آموزان ابتدایی

در دهه های اخیر، نظام های آموزشی جهان به طور فزاینده ای به تفصیل میان حوزه های مختلف دانش پی برده اند. یکی از موضوعات علمی نوین در این زمینه، استفاده از روش تحصیلی هنر و آموزش دروس علوم و ریاضی در مقطع ابتدایی است. در این فن، هنر نه تنها به عنوان ابزاری برای زیبایی بخشی به یادگیری، بلکه به مثابه تختی برای درک مفاهیم علمی و ریاضی به کار گرفته می شود. هدف از پژوهش، بررسی و تحلیل این کارایی و مطالعات آموزشی مطالعات علمی هنر در آموزش مفاهیم علوم و ریاضی برای دانش آموزان ابتدایی ایران است.پژوهش حاضر با کیفی و روش تحلیل اسنادی انجام شده است. ابتدا مبانی نظری تلفیق هنر و آموزش بررسی شد و سپس یافته های پژوهش های داخلی و خارجی درباره تاثیر آموزش تلفیقی بر رشد شناختی، مهارتی و عاطفی دانش آموزان تحلیل شد. نتایج نشان می دهد که کاربرد فعالیت های هنری مانند نقاشی، کاردستی، بازی های خلاق، موسیقی و نمایش آموزشی در تدریس ریاضی و علوم، موجب افزایش درک مفاهیم انتزاعی، تقویت تفکر خلاق و بهبود نگرش دانش آموزان نسبت به ذهن می شود. افزون بر آن، این به رشد مهارت های اجتماعی، خودابرازی، و افزایش انگیزش درونی یادگیرندگان کمک می کند.از دیدگاه معلمان شرکت کننده در مطالعات بررسی شده، آموزش تلگرامی هنر نیازمند بازنگری در برنامه درسی رسمی، تولید محتوای آموزشی مناسب و آموزش معلمان برای استفاده از شیوه های خلاق است. یافته ها همچنین نشان می دهند که مدارس ابتدایی ای که به طور نظام مند از این کارها استفاده می کنند، به ویژه در مناطقی که دارای امکانات آزمایشگاهی هستند، می توانند از ساختار هنر برای بازنمایی تجربی علمی بهره برداران و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان دست یابند.در مجموع، تلفیقی هنر و آموزش، پلی میان ذهن منطقی و ذهن خلاق ایجاد می کند و کودک را می توان با ایجاد تجربه ای جامع، می آورد از حالت حفظی و انتزاعی به فعالیت های پویا، حسی و ماندگار تبدیل کند. این پژوهش برای تدوین سیاست های آموزشی و طراحی برنامه های درسی بر اساس تلفیق هنر با علوم پایه در دوره ابتدایی اول است.

کلیدواژه ها:

تلفیق هنر و آموزش ، آموزش ریاضی ، آموزش علوم ، آموزش ابتدایی ، خلاقیت فعال برنامه درسی تفسیری ، آموزش میان رشته ای