بررسی رابطه بین خودکارآمدی مدیران با انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شهرستان بوشهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی مدیران با انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شهرستان بوشهرمی باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است.حجم نمونه شامل ۳۰ مدیر و ۲۴۹ دانش آموز بود که به صورت تصادفی و از طریق روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای از میان جامعه آماری مدیران و دانش آموزان مدارس شهرستان بوشهرکه تعداد آن ها به ترتیب ۱۰۰ و ۱۰۲۰ بودند انتخاب گردید.دراین پژوهش از مقیاس های انگیزش پیشرفت مک اینرمن و سینکالایر، مقیاس خودکارآمدی کلی شرر و همکاران، استفاده گردید.روش آماری مورد استفاده در این تحقیق روش همبستگی می باشد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها. نتایج حاصل نشان داد که بین متغیرهای ذیل و پیشرفت تحصیلی روابط معنی دار وجود دارد: بین متغیرهای خودکارآمدی مدیران مدارس و انگیزه پیشرفت دانش آموزان رابطه معنی داری به دست آمد. بین انتخاب اهداف مدیران مدارس و انگیزش پیشرفت دانش آموزان رابطه معنی داری به دست آمد.ضریب همبستگی بین میزان استقامت، تلاش و پشتکار مدیران مدارس با انگیزش پیشرفت دانش آموزان، مثبت و معنی داری بود. بین خود تنظیمی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان رابطه معنی داری بدست آمد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، انگیزش پیشرفت تحصیلی ، مدیران ، دانش آموزان