اثربخشی درمان شناختی–رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش تاب آوری دانش آموزان کنکوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی–رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی بر افزایش تابآوری دانشآموزان کنکوری بود. این پژوهش به روش آزمایشی با طرح پیشآزمون–پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل دانشآموزان سال دوازدهم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ بود. ۴۰ نفر از دانشآموزان با سطح اضطراب بالا بهطور هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارده شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای تحت آموزش درمان شناختی–رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که این مداخله موجب افزایش معنادار تابآوری دانشآموزان در گروه آزمایش نسبت به کنترل شد (p<۰.۰۰۱). این یافتهها نشان میدهد که درمان شناختی–رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی میتواند به عنوان یک مداخله موثر در ارتقای تابآوری دانشآموزان کنکوری استفاده شود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی–رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی ، تاب آوری ، دانش آموزان کنکوری