رابطه بین تشویق مثبت معلم و سطح اعتماد به نفس دردانش آموزان مقطع ابتدایی

اعتماد به نفس یکی از مولفه های کلیدی رشد شخصیتی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان است که بر انگیزش، مشارکت در فعالیت های یادگیری و توانایی مقابله با چالش ها تاثیر مستقیم دارد. معلمان به عنوان الگو و راهنمای اصلی در محیط آموزشی، نقش موثری در شکل گیری خودپنداره و اعتماد به نفس دانش آموزان دارند.تشویق مثبت معلم، شامل تحسین کلامی، بازخورد سازنده و تقدیر از تلاش دانش آموز است و می تواند احساس ارزشمندی و توانمندی را در کودکان تقویت کند. این نوع بازخوردها انگیزه درونی دانش آموزان را افزایش داده و زمینه را برای مشارکت فعال در فرآیند یاددهی–یادگیری فراهم می کند. هدف این مقاله بررسی رابطه بین رفتارهای تشویقی مثبت معلم و سطح اعتماد به نفس دانش آموزان مقطع ابتدایی است. یافته های پژوهشی نشان می دهند که تشویق مثبت معلمان می تواند موجب افزایش خودباوری، انگیزه یادگیری و نگرش مثبت دانش آموزان نسبت به توانایی های خود شود. علاوه بر این، تشویق موثر معلمان محیط کلاس را به فضایی امن و حمایتگر تبدیل می کند و از ترس از شکست و اضطراب یادگیری می کاهد. در نتیجه، دانش آموزان در چنین محیطی اعتماد به نفس بیشتری داشته و در مواجهه با چالش ها و فعالیت های گروهی فعال تر و خلاق تر عمل می کنند. این تحقیق نشان می دهد که تشویق مثبت معلم نه تنها یک ابزار آموزشی، بلکه یک راهبرد تربیتی موثر در پرورش شخصیت و خودباوری کودکان است. بنابراین، بهره گیری آگاهانه و هدفمند از تشویق مثبت می تواند به رشد روانی، عاطفی و تحصیلی دانش آموزان کمک کند. در نهایت، نتایج این مطالعه تاکید می کند که توسعه رفتارهای تشویقی معلمان و تقویت بازخوردهای مثبت در محیط آموزشی می تواند به ارتقای اعتماد به نفس و توانمندی های فردی دانش آموزان منجر شود و پایه ای برای یادگیری موثر و موفقیت بلندمدت آنان فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

تشویق مثبت ، اعتماد به نفس ، معلم ، دانش آموزان مقطع ابتدایی ، انگیزش درونی