بررسی تاثیر سبک های فرزندپروری بر رفتارهای دانش آموزان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک های فرزندپروری والدین بر رفتارهای دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. با توجه به نقش بنیادین خانواده در شکل گیری شخصیت و رفتارهای اجتماعی کودک، سبک تربیتی والدین می تواند تاثیر مستقیمی بر نحوه تعامل دانش آموز با محیط مدرسه، آموزگار، همسالان و قوانین آموزشی داشته باشد. در این پژوهش، از روش تحقیق کتابخانه ای استفاده شده و داده ها از منابع علمی معتبر داخلی گردآوری و تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهند که سبک فرزندپروری مقتدرانه، با ایجاد تعادل میان محبت و نظارت، موجب افزایش مسئولیت پذیری، انگیزه تحصیلی، تعامل اجتماعی و کاهش رفتارهای منفی مانند پرخاشگری و اضطراب در دانش آموزان می شود. در مقابل، سبک های مستبدانه، سهل گیرانه و غفلت گر با بروز مشکلات رفتاری، افت تحصیلی، بی توجهی به قوانین و ضعف در تعامل گروهی همراه هستند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که سبک تربیتی والدین نه تنها بر رفتارهای آشکار کودک، بلکه بر نگرش های درونی، خودپنداره تحصیلی و راهبردهای مقابله ای او نیز تاثیرگذار است. بر اساس این یافته ها، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی و مشاوره ای برای والدین و آموزگاران طراحی شود تا با ارتقای سبک های تربیتی موثر، زمینه رشد روانی و اجتماعی دانش آموزان فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری ، رفتار دانش آموز ، آموزش ابتدایی ، تعامل اجتماعی ، انگیزه تحصیلی