بررسی رابطه بین سبک های تدریس معلمان و سبک های یادگیری دانش آموزان (تحلیلی جامع بر تطابق روش های آموزشی با ویژگی های یادگیرندگان در نظام آموزشی معاصر و تاثیر آن بر بهبود کیفیت یادگیری)

در عصر حاضر که نظام های آموزشی در سراسر جهان با چالش های پیچیده و متنوعی در زمینه بهبود کیفیت یادگیری و ارتقای اثربخشی فرآیندهای تدریس مواجه هستند، شناخت و درک عمیق رابطه میان سبک های تدریس معلمان و سبک های یادگیری دانش آموزان به عنوان یکی از عوامل کلیدی و تعیین کننده موفقیت تحصیلی مطرح می شود که می تواند نقش بسزایی در تحقق اهداف آموزشی و پرورشی ایفا نماید. هدف اصلی این پژوهش، بررسی جامع و تحلیل دقیق رابطه بین سبک های مختلف تدریس که معلمان در فرآیند آموزش به کار می گیرند و سبک های یادگیری متنوعی است که دانش آموزان در فرآیند کسب دانش و مهارت از آن ها بهره می برند، و همچنین شناسایی میزان تطابق و انطباق این دو مقوله با یکدیگر و تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم آن بر عملکرد تحصیلی، انگیزش یادگیری و رضایت آموزشی دانش آموزان است. یافته های حاصل از مرور پژوهش های انجام شده در این حوزه نشان می دهد که هنگامی که تطابق و همخوانی معناداری بین سبک تدریس معلم و سبک یادگیری دانش آموز وجود داشته باشد، شاهد افزایش چشمگیر در میزان یادگیری موثر، بهبود قابل توجه در عملکرد تحصیلی، تقویت انگیزه درونی برای یادگیری و ارتقای کیفیت تجربیات آموزشی خواهیم بود. نتایج این بررسی تاکید می کند که آگاهی معلمان از تنوع سبک های یادگیری دانش آموزان و انعطاف پذیری در اتخاذ روش های تدریس متناسب با ویژگی های فردی یادگیرندگان، از ضرورت های انکارناپذیر برای دستیابی به نظام آموزشی کارآمد و اثربخش در قرن بیست و یکم است.

کلیدواژه ها:

سبک های تدریس معلمان ، سبک های یادگیری دانش آموزان ، تطابق آموزشی ، تفاوت های فردی در یادگیری ، اثربخشی آموزشی ، یادگیری تطبیقی