ارائه مدل علی مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان بر اساس اخلاق حرفه ای و کیفیت زندگی کاری با نقش میانجی خودکارآمدی اجتماعی

هدف اصلی این پژوهش، طراحی و آزمون یک مدل علی برای تبیین مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان بر پایه متغیرهای پیش بین اخلاق حرفه ای و کیفیت زندگی کاری و با در نظر گرفتن نقش واسطه ای خودکارآمدی اجتماعی بود. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی-همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره متوسطه اول شهر ایلام (۹۵۰ نفر) در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که از میان آن ها ۲۷۳ نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند۱۱. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی کارول (۲۰۰۴)، اخلاق حرفه ای آرمیتو و همکاران (۲۰۱۱)، کیفیت زندگی کاری والتون (۱۹۷۳) و خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز (۲۰۰۰) استفاده شد۲. تحلیل داده ها با نرم افزار SmartPLS و رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS) انجام گرفت. نتایج نشان داد که اخلاق حرفه ای و کیفیت زندگی کاری اثر مثبت و معناداری بر مسئولیت پذیری اجتماعی و خودکارآمدی اجتماعی دارند۳. همچنین، خودکارآمدی اجتماعی نیز بر مسئولیت پذیری اجتماعی تاثیر مثبت و معناداری داشت. افزون بر این، نتایج تایید کرد که خودکارآمدی اجتماعی در روابط بین اخلاق حرفه ای و کیفیت زندگی کاری با مسئولیت پذیری اجتماعی، نقش میانجی گر معناداری ایفا می کند۴. در نهایت، برازش مدل مفهومی پژوهش با داده های تجربی تایید گردید و نشان داد که مدل ارائه شده، تبیین مناسبی از سازوکار شکل گیری مسئولیت پذیری اجتماعی در معلمان ارائه می دهد۵.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری اجتماعی ، اخلاق حرفه ای ، کیفیت زندگی کاری ، خودکارآمدی اجتماعی ، معلمان