رابطه بین رهبری اخلاقی با رفتارهای نوآورانه با نقش میانجی ایمنی روانی محیط کار و گشودگی به تجربه معلمان ابتدایی شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف تعیین «رابطه بین رهبری اخلاقی با رفتارهای نوآورانه با نقش میانجی ایمنی روانی محیط کار و گشودگی به تجربه معلمان ابتدایی شهر اصفهان» به روش توصیفی از نوع همبستگی در بین معلمان ابتدایی شهر اصفهان اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معلمان ابتدایی شهر اصفهان به تعداد ۶۰۸۴ نفر تشکیل داد که از بین آنها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان(۱۹۷۰) و به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۸۴ نفر برای شرکت در پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه های رهبری اخلاقی(براون و همکاران، ۲۰۰۵)؛ رفتارهای نوآورانه (جانسون، ۲۰۰۰)؛ امنیت روانی(مازلو ، ۲۰۰۴) و پرسشنامه غرقگی(مارتین و جکسون، ۲۰۰۸) بود که روایی صوری از لحاظ صراحت و قابلیت درک گویه ها از طریق تعدادی از پاسخگویان و روایی محتوایی از لحاظ تطابق مفاهیم از طریق مراجعه به صاحب نظران تایید شد. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه «رهبری اخلاقی» ۷۱۰/۰، «رفتارهای نوآورانه» ۸۲۳/۰، «امنیت روانی» ۷۹۹/۰ و «گشودگی به تجربه» ۷۹۸/۰ برآورد گردید. تجزیه و تحلیل حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۳) و نرم افزار مدلسازی معادلات ساختاری SmartPLS و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید. نتایج نشان داد ضریب تاثیر رهبری اخلاقی بر رفتار نوآورانه ( ۲۴۷/۰=β)؛ ایمنی روانی بر رفتار نوآورانه (۴۳۹/۰= β)؛ گشودگی به تجربه بر رفتار نوآورانه( ۱۹۱/۰= β) معنادر می باشد، همچنین رهبری اخلاقی بر رفتار نوآورانه با نقش میانجی ایمنی روانی محیط کار ( ۱۴۴/۰= β) و با نقش میانجی گشودگی به تجربه ( ۰۷۴/۰= β) تاثیر معنی دار دارد.