بررسی نقش مشاورمدرسه ودبیران علوم تربیتی در ارتقاء خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان

در دنیای پرشتاب امروز، توانایی خودتنظیمی یادگیری به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های موفقیت تحصیلی و رشد فردی دانش آموزان شناخته می شود. خودتنظیمی یادگیری به معنای توانایی برنامه ریزی، کنترل و ارزیابی مستمر فرایند یادگیری توسط خود دانش آموز است که منجر به یادگیری موثرتر و پایدارتر می شود. نقش مشاور و دبیر علوم تربیتی در این زمینه بسیار کلیدی است؛ زیرا این افراد با شناخت عمیق مبانی تربیتی و روان شناختی می توانند زمینه های لازم برای پرورش مهارت های خودتنظیمی را در دانش آموزان فراهم آورند. مشاوران با ارائه راهکارهای مشاوره ای و ایجاد محیطی حمایت گر، انگیزه و خودآگاهی یادگیری را افزایش می دهند و دبیران علوم تربیتی نیز با آموزش مفاهیم و تکنیک های علمی در حوزه مدیریت یادگیری، به دانش آموزان کمک می کنند تا توانمندی های لازم برای تنظیم اهداف، زمان بندی و کنترل رفتارهای یادگیری خود را بیاموزند. بدین ترتیب، تعامل سازنده میان مشاور و دبیر علوم تربیتی می تواند به عنوان یک عامل تاثیرگذار و تقویت کننده در ارتقاء خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان مطرح شود. یافته های پژوهشی نشان می دهد که مداخلات هدفمند این دو نقش در مدارس، نه تنها موجب افزایش مهارت های خودتنظیمی می شود بلکه به بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش رضایت مندی دانش آموزان نیز کمک می کند. بنابراین، توجه ویژه به توانمندسازی مشاوران و دبیران علوم تربیتی در زمینه آموزش مهارت های خودتنظیمی، یک ضرورت اساسی برای بهبود کیفیت فرآیند یاددهی و یادگیری در مدارس است.