شناسایی و پرورش عادت های ذهنی موثر در یادگیری پایدار دانش آموزان

در عصر تحول پذیر آموزش، یادگیری پایدار به عنوان یکی از اهداف کلیدی نظام های آموزشی مطرح شده است؛ یادگیری ای که نه تنها به یادسپاری کوتاه مدت مفاهیم محدود نمی شود، بلکه موجب درونی سازی دانش، تقویت تفکر انتقادی، و توانمندی های خودتنظیمی در دانش آموزان می گردد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و پرورش عادت های ذهنی موثر در یادگیری پایدار دانش آموزان انجام شده است. بدین منظور، با مرور ادبیات نظری و یافته های پژوهش های نوین، ابتدا مولفه های کلیدی عادت های ذهنی شامل پشتکار، انعطاف پذیری شناختی، تفکر متقابل، کنجکاوی، میل به پرسشگری، خودنظم دهی و بازتاب پذیری مورد بررسی قرار گرفت. سپس با بهره گیری از روش کیفی مبتنی بر تحلیل مضمون و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان و متخصصان تعلیم و تربیت، شاخص های پرورش این عادت ها در محیط آموزشی استخراج گردید. نتایج نشان داد که وجود فضای یادگیری حمایتگر، روابط معلم-دانش آموز مبتنی بر اعتماد، و بهره گیری از روش های تدریس فعال، درونی سازی عادت های ذهنی موثر را تسهیل می کند. همچنین، نقش کلیدی معلم در الگوسازی ذهنیت رشد و ایجاد فرصت هایی برای بازاندیشی و خودارزیابی در فرایند یادگیری، تاکید شده است. در پایان، پیشنهادهایی برای سیاست گذاران آموزشی، معلمان و برنامه ریزان در جهت طراحی محیط های یادگیری مبتنی بر عادت های ذهنی موثر ارائه می شود تا مسیر دستیابی به یادگیری پایدار هموار گردد.