بررسی تاثیر سبک مدیریت معلم بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سبک مدیریت معلم بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. در سال های اخیر، سبک مدیریت معلم به عنوان یکی از عوامل کلیدی در بهبود محیط یادگیری و ارتقای موفقیت تحصیلی دانش آموزان در پژوهش های آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. سبک های مدیریتی متفاوت مانند مشارکتی، دموکراتیک، اقتدارگرا و آزادمنش، هر کدام تاثیرات منحصر به فردی بر روابط معلم و دانش آموز و در نهایت بر انگیزش، خودکارآمدی و نتایج تحصیلی دانش آموزان دارند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که سبک مدیریت مشارکتی و دموکراتیک موجب افزایش مشارکت دانش آموزان در فعالیت های کلاسی، تقویت احساس تعلق و انگیزه درونی، و ارتقاء سطح خودکارآمدی تحصیلی می شود. در مقابل، سبک مدیریتی اقتدارگرا می تواند به کاهش تعامل مثبت و بروز رفتارهای اجتنابی منجر گردد و افت عملکرد تحصیلی را در پی داشته باشد. همچنین، نقش معلم به عنوان رهبر آموزشی و تسهیل گر فرایند یادگیری، هنگام بهره گیری از سبک های مدیریتی تعاملی، پررنگ تر شده و بستر مناسبی برای یادگیری فعال و رشد قابلیت های فردی و اجتماعی دانش آموزان فراهم می گردد. با توجه به اهمیت سبک مدیریت معلم در ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی معلمان بر توسعه مهارت های مدیریتی اثربخش، تقویت مهارت های ارتباطی و ایجاد محیطی حمایتگر و انگیزشی متمرکز شوند. نتایج این پژوهش می تواند راهنمای مناسبی برای سیاست گذاران، مدیران آموزشی و معلمان در جهت بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان و ارتقای سطح کیفیت مدارس باشد.