دیپلماسی هسته ای ایران و مذاکرات با آمریکا در آینده نظم بین المللی و نقش قدرت های منطقه

مقدمه دیپلماسی هسته ای ایران در دهه 2010 تا 2025 به یکی از پیچیده ترین چالش های سیاست بین الملل تبدیل شد. از یک سو، تلاش های ایران برای توسعه برنامه هسته ای خود با هدف اعلامی صلح آمیز، از سوی قدرت های جهانی به عنوان تهدیدی امنیتی نگریسته شد. از سوی دیگر، ایالات متحده آمریکا و متحدانش کوشیدند با ترکیبی از مذاکرات چندجانبه و فشار تحریمی رفتار ایران را مهار کنند. نتیجه این تقابل در میانه دهه 2010 به توافق تاریخی «برجام» (برنامه جامع اقدام مشترک) انجامید که امید می رفت تنش دیرپای هسته ای را کاهش دهد. با این حال، خروج آمریکا از برجام در 2018 و بازگشت تحریم ها، روند تعاملات را وارد بحرانی جدید کرد.این تحولات صرفا بعدی دو جانبه نداشت، بلکه پیامدهایی برای نظم بین المللی و نقش قدرت های منطقه ای به همراه داشت. در این مقاله، با نگاهی علمی و سیاست محور، سیر تعاملات هسته ای ایران و آمریکا از 2010 تا 2025 را مرور کرده و ضمن استفاده از چارچوب های نظری روابط بین الملل، نقش بازیگران منطقه ای نظیر ترکیه و اسرائیل را در این روند و اثرات آن بر آینده نظم جهانی مورد تحلیل قرار می دهیم

کلیدواژه ها:

دیپلماسی هسته ای ، قدرتهای منطقه ، نظم بین الملل ، مذاکرات